-
1 σκέλη
Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > σκέλη
-
2 σκελος
- εος τό1) бедроπρυμνὸν σ. Hom. — верхняя часть бедра
2) голень(τὰ σκέλη τε καὴ ἰσχία Plat.)
3) ногаχωλὸς τὼ σκέλη Arph. — хромоногий;
βαδίζειν ἐπὴ δυοῖν σκελοῖν Plat. — ходить обеими ногами;κατὰ σ. βαδίζειν Arst. — (о походке льва и верблюда, лат. pedatim gradi или ambulare) ходить иноходью4) pl. τὰ σκέλη Plut., τὰ μακρὰ σκέλη Diod., Plut. или τὰ Πειραϊκὰ σκέλη Anth. Длинные стены ( между Афинами и Пиреем) -
3 ανισχιος
-
4 δεσμευω
1) вязать, связывать(τινά HH., Eur.; λαμπάδας Polyb.)
2) связывать в снопы Hes.3) спутывать4) досл. взнуздывать, перен. обуздывать(παῖδας χαλινοῖς τισι Plat.; τὰς ὁρμάς τινος Plut.)
5) привязывать(τὰς κύνας Arst.)
-
5 εγκλινω
(ῐ) (fut. ἐγκλινῶ)1) отклонять, наклонять(τέν εὐθυωρίαν εἰς τὸ πρόσθεν Plat.; ἐγκλινόμενος εἰς τὰ δεξιά Arst.; κατὰ τὸ μεσημβρινὸν ἐγκλιθῆναι Plut.)
2) сгибать(ἐγκλῖναι τέν κνήμην Arst.; σκέλη ἐγκεκλιμένα ἔξω Xen.)
3) поворачивать, обращать(προσώπῳ νῶτον ἑαυτοῦ ἐγκλῖναί τινι Eur.)
; pass. обращаться, направляться4) обращаться в бегство, отступать(οἱ πελτασταὴ ἐνέκλιναν Xen.)
5) наклоняться, склонятьсяἐγκεκλικότες ταῖς κεφαλαῖς Plut. — склонив головы6) клониться, тяготеть(πρὸς τέν ὀλιγαρχίαν Arst.; ἐπὴ τὰ χείρω Plut.)
7) клониться к упадку, приходить в упадок8) муз. модулировать(τέν φωνήν Plut.)
9) грам. изменять по формам, т.е. склонять или спрягать10) грам. произносить безударно, т.е. энклитически или проклитически11) грам. заменять острое ударение тупым -
6 εκτεινω
(= ἐκτανύω См. εκτανυω)(fut. ἐκτενῶ, aor. ἐξέτεινα; pass.: fut. ἐκταθήσομαι, aor. ἐξετάθην)
1) вытягивать, распрямлять(τὰ σκέλη Xen.; τὸν δάκτυλον Arst.)
ἐκταθεὴς καθεύδων Xen. и ἐκτεταμένος καθεύδων Plut. — вытянувшись во сне;προς κέντρα κῶλον ἐ. Aesch. — лезть на рожон;ἐκτέταμαι φοβερὰν φρένα Soph. — я охвачен ужасом (досл. я распростерт в страхе)2) растягивать, удлинять(τὸν βίον πρὸς τὰ πεντήκοντα Arst.; τοὺς περιπάτους Xen.; воен. τὸ κέρας Plut.)
ἐ. πλεῦνα λόγον Her. и μείζονα λόγον Soph. — говорить пространно;πολὺς ἐκτέταται χρόνος Soph. — прошло много времени3) протягивать, простирать(τέν χεῖρα Arph., Plat., Polyb.)
ἐκεῖσε κακεῖσ΄ ἀσπίδ΄ ἐκτείνων χερί Eur. (об — обороняющемся) поворачивая рукой щит то туда, то сюда4) натягиватьπάντα κάλων ἐ. погов. Plat. — натягивать все канаты, т.е. пускать в ход все средства
5) воен. вытягивать в длину, выстраивать(στρατόν Eur.)
ἐ. τὸ στράτευμα ἐπὴ δέκα ἀσπίδων Xen. — построить войско по десяти бойцов в глубину6) напрягать(πᾶσαν προθυμίην ἐ. Her.)
ἅπασαν ἀγωνίαν ἐ. Dem. — бороться изо всех сил;ἐκτείνων ἵππον Xen. — пустив коня во весь опор7) убивать наповалἓν γὰρ ἐκτενεῖ σ΄ ἔπος Eur. — одно лишь слово убьет тебя
8) вонзать(ξίφος εἰς ἧπαρ Eur.)
-
7 εμπροσθιος
-
8 εφελκω
и (только в aor.) ἐφελκύω, ион. ἐπέλκω (fut. ἐφέλξω, aor. ἐφείλκυσα)1) тянуть, тащить, волочить(τὰς οὐράς Her.; καλωδίῳ τι Thuc.)
ἵππον ἐκ τοῦ βραχίονος ἐ. Her. — вести коня в поводу2) med. притягивать, подтягиватьτέν θύραν ἐφελκύσασθαι Luc. — затворить дверь3) med. увлекать за собой, похищать(γυναῖκα ἄκουσαν Plut.)
4) притаскивать, приносить(ποτῆρ΄ ἀσκοῦ μέτα Eur.)
5) med. вытягивать, извлекать(τὸ ὑγρὸν ἐκ τῆς γῆς Arst.; τέν στρατιὰν ἐκ τῶν στενῶν Plut.)
τέν κλεῖν ἐ. Lys. — вынуть (и унести) ключ6) med. натягивать(κατὰ τῆς κεφαλῆς τὸ ἱμάτιον Plut.)
7) стягивать, т.е. хмурить(ὀφρῦς Anth.)
8) med. (sc. τὸν πόδα) волочить ногу(χωλαίνειν καὴ ἐ. Plat.)
9) (тж. ἐ. ξὺν αὑτῷ Eur.) влечь за собой, приводить с собой, порождать(πολλὰς ξυμφοράς, med. πολλὰ κακά Eur.)
10) med. волочиться (по земле)(ἐφελκομένοισι πόδεσσιν Hom.)
11) med.-pass. медлить, задерживаться(ἐφελκομένη ἐπικουρία Polyb.)
οἱ ἐφελκόμενοι Her. — отставшие (в пути)12) med. приобретать, усваивать(τοὔμπαλιν οὗ βούλονται Xen.; δόξας κενάς Plut.)
13) med. присваивать себе(ὄνομά τι Plut.)
14) тж. med. привлекать, манить(ῥείθροισιν ἐφελκόμενος - v. l. ἐφεξόμενος - μαλακοῖσιν HH.)
αὐτὸς ἐφέλκεται ἄνδρα σίδηρος Hom. — оружие само просится в руки человека;μέ τούτῳ ἐφέλκεσθε Thuc. — не давайте увлечь себя этим, т.е. не поддавайтесь этому соблазну -
9 ηγεομαι
дор. ἁγέομαι (impf. ἡγούμην - ион. ἡγεόμην и ἡγεύμην, fut. ἡγήσομαι, aor. ἡγησάμην - поздн. ἡγήθην; pf. ἥγημαι - тж. pass.)1) идти впереди, предшествовать, предварять(πρόσθεν Hom.)
οὐχ ἡ. προσήκει ἁρμονίαν τούτων, ἐξ ὦν ἂν συντεθῇ, ἀλλ΄ ἕπεσθαι Plat. — гармония не может предшествовать тем элементам, из которых она сложилась, а (может лишь) следовать (за ними)2) (тж. ἡ. τινι τέν ὁδόν Her.) идти впереди, указывать дорогу, вести(ἐπὴ νῆα, ἐς τεῖχος, κλισίηνδε Hom.; τινι πρὸς ἀρετήν Xen.)
αὐτέν ὁδὸν ἡγήσασθαι Hom. — повести по той же дороге;οὗτοι Μαρδονίῳ τέν ὁδὸν ἡγέοντο ἐς Σφενδαλέας Her. — они провели Мардония в Сфендалеи;ἡ. βωμούς Aesch. — отводить к жертвенникам;ἡ. τοῖς τυφλοῖς Arph. — вести слепцов;ὣς εἰπὼν ἡγεῖθ΄, ἥ δ΄ ἕσπετο Παλλάς Hom. — сказав это, (Телемах) пошел вперед, а Паллада последовала (за ним);ὅ ἡγησόμενος οὐδεὴς ἔσται Xen. — (у нас) не будет проводника;ἡ. ἐς φιλότητα Hes. — делать первый шаг к дружбе (предлагать дружбу);ἡ. ὀρχηθμοῖό τινι Hom. — давать кому-л. знак к пляске;ὅ ἡγούμενος τοῦ λόγου NT. — главный оратор3) руководить, управлять(τὰς τύχας Eur.; ἔργου καὴ λόγου Xen.; τοῦ ὀρθῶς πράττειν Plat.)
περὴ τέν χρείαν τῶν ἀγαθῶν ἐπιστήμη (ἐστὴν) ἡγουμένη Plat. — в пользовании благами руководит (нами) знание4) предводительствовать, начальствовать, стоять во главе, командовать(νήεσσιν ἐς Ἴλιον, ἐπικούρων Hom.; παντὸς τῶν Ἑλλήνων στρατοῦ Her.; λόγχαισιν Eur.; τοῖς ὁπλίταις Xen.)
5) господствовать, владычествовать, обладать гегемонией(τῆς Ἀσίας Her., Plat.; τῆς συμμαχίης Her.; Ἑλλήνων Plut.)
6) править, управлять(τῆς Θεσσαλίης Her.; τῆς πόλεως Xen. и ταῖς πόλεσιν Plat.; τῶν ἡδονῶν Isocr.)
οἱ ἡγούμενοι Soph. — правители, начальники, власти7) иметь превосходство, преобладать, быть первым8) полагать, признавать, считать (ср. лат. ducere)(τινα βασιλέα Her.; ὡς ἐχθρόν, sc. τινα NT.)
ἐνύδριες ἱρὰς ἡγέαται εἶναι Her. — (в Египте) выдры считаются священными;τἄλλα πάντα δεύτερα ἡ. Soph. — все прочее считать второстепенным;τὰς τούτων ἀπορίας ἀντιπάλους ἡγοῦμαι τῷ ἡμετέρῳ πλήθει Thuc. — я полагаю, что их (лакедемонян) трудностями уравновешивается наша (афинян) малочисленность9) верить (в существование), веровать(θεούς Eur.; δαίμονας Plat.)
10) считать нужным, находить правильнымπαθεῖν μᾶλλον ἡγησάμενοι ἢ τὸ ἐνδόντες σώζεσθαι Thuc. — найдя более правильным (т.е. предпочтя) погибнуть, чем спастись отступлением
11) почитать, чтить(τινα NT.)
-
10 ιξος
ὅ1) бот. омела (Viscum album, по друг. - Loranthus europaeus) Arst., Plut.2) птичий клей ( из ягод омелы)ὥσπερ πρὸς ἰξῷ τῇ κύλικι λελημμένος Eur. — (Полифем), словно (птица) к клею, припавший к чаше
3) западня, ловушка(τὸν ἰξὸν ἐκφυγεῖν Luc.)
4) скупец, скаред Arph.5) варикозное вздутие вены -
11 καθαιματοω
(aor. καθῃμάτωσα)1) обагрять кровью(βωμόν Arph.)
2) ранить до крови, разбивать(κρᾶτα πολεμίων ξένων Eur.; τὰ σκέλη Luc.)
-
12 καθιημι
ион. κᾰτίημι (fut. καθήσω, aor. καθῆκα - эп. καθέηκα, pf. καθεῖκα, inf. aor. καθεῖναι, part. καθείς; med.: praes. καθίεμαι, fut. καθήσομαι, aor. καθείμην, pf. καθεῖμαι)1) посылать (вниз), сбрасывать, свергать(κεραυνὸν χαμᾶζε, ὑψόθεν ἐέρσας Hom.; ὅπλα εἰς ἅλα Eur.)
2) опускать, бросать, забрасывать(ἄγκυραν Her.; δίκτυα Arst.; ὀθόνην ἐπὴ τῆς γῆς NT.)
σκῶμμα ἐπί τινα κ. Luc. — отпустить шутку на чей-л. счет;κ. τὰ σκέλη ἀπὸ τῆς κλίνης ἐπὴ τέν γῆν Plat. — спустить ноги с кровати на землю;κ. τὰς κώπας Thuc. — бросить весла, перестать грести;κ. δόρατα (тж. εἰς προσβολήν) Xen. — опустить копья для атаки, т.е. взять на изготовку;κ. γνώμας Arph. — опускать (в урну, т.е. подавать) голоса3) погружать(κοντόν ἐς τέν λίμνην Her.; τινὰ εἰς ὕπνον Eur.)
κ. ἑαυτόν — погружаться, опускаться, бросаться (εἰς ἅλα Eur.; εἰς τὸ βαθύ Arst.)4) лить, выливатьσπονδὰς κ. Eur. — совершать возлияния;
οἶνον λαυκανίης κ. Hom. — проглотить вино5) med. пускаться, направляться, идти войной(ἐς πᾶσαν τέν Ἑλλάδα Her.)
6) распускать(κόμας εἰς ὤμους Eur.)
7) отпускать, отращивать(πώγωνα Arph., med. Plut.)
καθειμένος βοστρύχους Luc. — с ниспадающими кудрями8) (sc. ἑαυτόν) спускаться(μέχρι τοῦ μέσου Plat.)
9) опускаться(ἐς γόνυ Plut.)
10) продолжать, протягивать, проводить, доводитьοὐ καθεῖτο τὰ τείχη ὥσπερ νῦν Thuc. — стены не были доведены до того места, где они теперь;
ὄρη πρὸς τέν θάλατταν καθειμένα Plat. — горы, простирающиеся до моря11) (вы)пускать на арену, посылать на состязание(ἅρματα ἑπτά Thuc.; ζεύγη Isocr.)
12) представлять на конкурс, ставить на сцену(τέν πρώτην διδασκαλίαν Plut.)
13) выставлять, выдвигать(πρόφασιν Arph.)
14) (sc. ἑαυτόν) принимать участие, вступать(εἰς ἀγῶνα Plut.; ἐς τοὺς ἀγῶνας Luc.)
-
13 καταστελλω
1) приводить в порядок, поправлять(πλόκαμον Eur.)
2) одевать, убирать, наряжатьκ. τινὰ τὰ περὴ τὼ σκέλη Arph. — надевать на кого-л. ножные украшения
3) прижимать, закрывать(τὰ βράγχια Plut.)
4) успокаивать, сдерживать, унимать(τοσοῦτον οἶκτον Eur.; τοὺς νέους Plut.; τέν ταραχήν Sext.; τὸν ὄχλον NT.). - см. тж. κατεσταλμένος
-
14 κιρκοω
-
15 κομητης
I- ου adj.1) с волосами на голове(φαλακροὴ καὴ κομήται Plat.)
2) волосатый, косматый(τὰ σκέλη Luc.)
3) носящий длинные волосы, кудрявый Arph.4) оперенный(ἰός Soph.)
5) покрытый растительностью, цветущий(λειμών Eur.)
6) обвитый(θύρσος κισσῷ κ. Eur.)
II -
16 κοπιαω
(fut. κοπιάσω с ᾱ)1) утомляться, уставать(ὑπό τινος Arph., διά τι Arst. и ἔκ τινος NT.)
παίζουσαι καὴ κοπιῶσαι Arph. — устав(шие) от игры;κ. τὰ σκέλη Diog.L. — уставать ногами, т.е. от ходьбы;2) тяжело трудиться(εἴς τινας, εἴς τι и ἔν τινι NT.)
κοπιῶντες καὴ πεφορτισμενοι NT. — труждающиеся и обремененные -
17 λασιος
1) густошерстный, густорунный(ὄϊς Hom.)
2) косматый, мохнатый, волосатый(τὰ στήθη Hom.; κεφαλή Plat.; μέλισσαι Theocr.; τὰ σκέλη Luc.)
3) перен. обросший волосами, косматый, т.е. мужественный4) густо заросший; лесистый(χωρίον Xen.; γῆ ὕλαις λ. Luc.)
5) густой(δρυμός Theocr.; τρίχες Anth.)
ὕλη λάσιος πιτύων Luc. — густой сосновый бор -
18 μετεωριζω
1) (тж. ἄνω μ. Plat.) поднимать(τὰ σκέλη Xen.; τινὰ τῷ νώτῳ Arst.; τὸ δόρυ ὑπὲρ κεφαλῆς Plut.; ἄνεμος μετεωρισθείς Arph.; μετεωριζόμενος ἢ καπνὸς ἢ κονιορτός Xen.)
; pass. подниматься, выплывать(ἐν τῷ πελάγει Thuc.)
2) (по)выше возводить, строить(τὸ ἔρυμα Thuc.)
3) побуждать к восстанию(πολλοὺς τῶν ἡγεμόνων Polyb.)
4) возбуждать, воодушевлять, ободрять(τινά Dem.)
5) наполнять гордостью(μετεωρισθεὴς ἐπί τινι или ὑπό τινος Polyb.)
6) med.-pass. беспокоиться, тревожиться(μέ μετεωρίζεσθε NT.)
-
19 ξυγκαθιζω
(fut. συγκαθιζήσω, aor. συνεκάθισα, pf. συγκεκάθικα; преимущ. med.-pass.)1) сидеть рядом(παρά τινι Luc.)
2) заседать3) усаживаться, садиться, приседать Plut., NT.σ. καὴ κάμπτειν τὰ σκέλη Arst. — (о животных) садиться, подгибая ноги;
τὸ σῶμα συγκεκαθικός Arst. — осевшее тело, т.е. ленивая (вялая) поза4) сажать, помещать -
20 ξυντιθημι
тж. med.1) класть вместе, складывать(τι καί τι ὁμοῦ Her.; ὅπλα ἐν τῷ ναῷ Xen.; σῖτον ἐν ἅλῳ Plut.)
στρώματα σ. Xen. — складывать постель;τὰ πρόσθεν σκέλη συνθεὴς καὴ ἐκτείνας Xen. — (о зайце) сложив вместе и вытянув передние лапы;σ. ἄρθρα στόματος Eur. — смыкать уста2) складывать (вместе), присоединять, собирать(λίθους Thuc.; συλλαβάς Plat.)
τούτων πάντων συντιθεμένων Her. — сложив все эти цифры;ἅπαντα συνθεὴς τάδ΄ εἰς ἕν Eur. — принимая все это во внимание;σ. τὸ ἀρχαῖον καὴ τὸ πρόσεργον Dem. — складывать капитал с процентами;ἐν βραχεῖ ξυνθεὴς λέγω Soph. — я сказал (это) вкратце, т.е. вот в чем суть дела;συντιθεὴς γέλων πολύν Soph. — сильно при этом смеясь3) изготовлять, приготовлять, созидать, делать(τι ἀπό τινος Her. и ἔκ τινος Plat.)
σ. τριήρεας Her. — строить триеры;ὅ συνθείς Plat. — создатель, творец4) составлять, слагать, сочинять(μύθους Plat.; τὰ Ἑλληνικά Thuc.)
5) выдумывать, измышлять(ψευδεῖς αἰτίας Dem.)
ὅ ξυνθεὴς τάδε Soph. — тот, кто выдумал (все) это6) затевать, замышлять(ἀπάτην Plut.)
7) поручать, доверять, вверять(τινί τι Polyb.)
8) доставлять(συμμάχους τινί Diod.)
9) тж. med. соображать, понимать, заключатьσύνθετο θυμῷ βουλήν Hom. — он понял (данный ему) совет (ср. 10)10) med. (тж. σ. θυμῷ Hom. - ср. 9) внимать, принимать во внимание(ἐρέω, σὺ δὲ σύνθεο Hom.)
11) med. упорядочивать, приводить в порядок, устраивать(τὰ τῆς πόλεως Xen.)
12) преимущ. med. обусловливать, договариваться(ὅ συντεθεὴς χρόνος Plat.)
ξυνθέσθαι ναῦλον Xen. — договориться об оплате перевоза;συνθέσθαι εἰρήνην Isocr. — заключить мир;συντίθεσθαι συμμαχίαν Her. — заключать военный союз;συντίθεσθαί τινι μισθόν Plat. — уславливаться с кем-л. об оплате;ξυνθέσθαι φιλίαν Xen. — заключить договор о дружбе;ξυνθέσθαι τινί τι и τι πρός τινα Her. — войти в соглашение с кем-л. о чем-л.13) med. биться об заклад(πρός τινα Plut.)
14) med. обещать(ποιεῖν τι Pind., Xen., Plut.)
- 1
- 2
См. также в других словарях:
σκέλη — σκέλος leg neut nom/voc/acc pl (attic epic doric) σκέλος leg neut nom/voc/acc dual (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σκέλος — ους, το, ΝΜΑ 1. καθένα από τα κάτω άκρα τού ανθρώπου ή τα πίσω πόδια τού ζώου, που περιλαμβάνει τον μηρό, την κνήμη και το άκρο πόδι που καταλήγει στα δάχτυλα (α. «κολοβωμένα σκέλη» β. «τοῡ μὲν πρώτου κατέαξαν τὰ σκέλη», ΚΔ γ. «τὰ σκέλη... καὶ τὰ … Dictionary of Greek
σκέλι — το, Ν 1. σκέλος 2. στον πληθ. τα σκέλια α) τα κάτω άκρα τού ανθρώπου, σκέλη β) τα πόδια τών τετράποδων ζώων και, ιδίως, τών οπίσθιων 3. φρ. «έβαλε την ουρά στα σκέλια» μτφ. υποχώρησε, υπέκυψε ντροπιασμένος. [ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. σκέλι έχει σχηματιστεί… … Dictionary of Greek
νευρικό σύστημα — Σύστημα οργάνων στα ζώα και στους ανθρώπους με το οποίο πραγματοποιείται η επαφή του οργανισμού με το περιβάλλον και με το οποίο αλληλοσυνδέονται τα όργανα μεταξύ τους και συντονίζονται οι λειτουργίες του σώματος. κεντρικό ν.σ. Στην κοιλότητα που … Dictionary of Greek
σκέλος — το 1. καθένα από τα κάτω άκρα του ανθρώπου ή από τα πίσω πόδια των ζώων: Άνοιξε τα σκέλη του. 2. ό,τι μοιάζει με πόδι: Τα σκέλη μιας ορθής γωνίας είναι κάθετα μεταξύ τους. 3. καθένα από τα δύο αντίστοιχα μέρη κάθε δίδυμου πράγματος: Η πρότασή του … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
АТТИКА — • Attĭca, ή Άττική (от ακτή, вместо ακτική), называлась раньше также Άκτή, «прибрежная страна», а у поэтов Μοψοπία, или Ίωνία, или Ποσειδωνια и была важнейшей из 8 областей, составлявших собственную (среднюю) Элладу. Она имела форму … Реальный словарь классических древностей
δισκελής — ές και δίσκελος, η, ο (Μ δισκελής, ές) αυτός που έχει δύο σκέλη, διχαλωτός 2. (για προτάσεις) αυτή που αποτελείται από δύο σκέλη, διμελής. [ΕΤΥΜΟΛ. < δι * + σκέλος] … Dictionary of Greek
ιπποσκελής — ἱπποσκελής, ές (Α) αυτός που έχει σκέλη ίππου («ἄνθρωπος ἱπποσκελής» άνθρωπος με σκέλη ίππου, Γαλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < ἱππ(ο) * + σκελής (< σκέλος), πρβλ. ισο σκελής, ισχνο σκελής] … Dictionary of Greek
ισοσκελής — ές (ΑΜ ἰσοσκελής, ές) αυτός που έχει ίσα τα δύο του σκέλη, τα δύο αντίστοιχα μέρη του («ισοσκελές τρίγωνο» το τρίγωνο που έχει τις δύο πλευρές ίσες) 1. το ουδ. ως ουσ. τὸ ἰσοσκελές η ιδιότητα τού ισοσκελούς νεοελλ. φρ. «ἱσοσκελής προϋπολογισμός»… … Dictionary of Greek
καλάμινος — η, ο και καλαμένιος, α, ο (AM καλάμινος, ίνη, ον) αυτός που έχει κατασκευαστεί από καλάμι (α. «καλαμένια στέγη» β. «καλάμινος αὐλὸς», Αριστοφ.) αρχ. αυτός που έχει ισχνά σκέλη («σκελετός, ἄπυγος, καλάμινα σκέλη φορῶν», Πλάτ.). [ΕΤΥΜΟΛ. <… … Dictionary of Greek
λαβίδα — Κάθε εργαλείο με δύο σκέλη για τη σύλληψη, συγκράτηση ή βίαιη έλξη αντικειμένων. φαινόμενο της λ. (Φυσ.). Το φαινόμενο της συστολής του πλάσματος και της απομάκρυνσής του από τα τοιχώματα του σωλήνα στον οποίο περιέχεται, διαδικασία που τελείται… … Dictionary of Greek